English (en)
አማርኛ (am)Italiano (it)русский (ru)
العربية (ar)kikuyu / kikamba (ki)Kinyarwanda (rw)
Armãneaşce (av)Қазақ тілі (kk)slovenčina (sk)
български (bg)Kyrgyz (ky)slovenščina (sl)
Bosanski (bs)Lingala (ln)shona (sn)
cebuano (cb)lietuvių kalba (lt)shqip (sq)
Česky (cs)Dholuo (luo)srpski (sr)
dansk (da)Luhya (luy)Kiswahili (sw)
Deutsch (de)Latviešu (lv)தமிழ் (ta)
Dhanwar (dh)malagasy (mg)ትግርኛ (ti)
ελληνικά (el)македонски (mk)türkmen (tk)
English (en)myanma bhasa (my)tok pisin (tp)
esperanto (eo)Bokmål (nb)Türkçe (tr)
Español (es)नेपाली (ne)Татарлар (tt)
فارسى (fa)Nederlands (nl)Українська мова (uk)
suomi (fi)Chicheŵa (nya)اُردو (ur)
tagalog (fil)Runyankole (nyn)O‘zbek tili (uz)
Français (fr)Polski (pl)Venda (ve)
Hrvatski (hr)افغانستان (ps)简体中文 (zh)
Magyar (hu)Português (pt)
Bahasa Indonesia (id)limba română (ro)

2.29 Ludzka natura / ciało nie może dostąpić przebłagania.

2.29 Nie można odpokutować lub złożyć ofiary za ludzką naturę /ciało; musimy z nią zerwać.

Nie możemy prowadzić cielesnego życia myśląc, że jakoś za nie odpokutujemy. Przynajmniej powinniśmy pragnąć uśmiercić ciało, a nie tylko otrzymać przebaczenie za popełnione grzechy i nadal w nich trwać. Nawet jeśli w praktyce chodzi o nasze doświadczenie, czynnikiem dominującym powinno być pragnienie zerwania z ciałem i uznanie samych siebie za martwych dla grzechu. Powinniśmy tak uczynić, ponieważ Chrystus poniósł nasze grzechy i w perspektywie przez krzyż uleczył naszą duchową słabość. Odpowiedzią na osiągniętą przez Niego śmierć grzechowi będzie odcięcie się od naszego ciała (1 Pt 2:24).

W świetle dziesięciu rozdziałów szczegółowych wyjaśnień istoty krwi Chrystusa, Paweł uświadamia (Hbr 10:19-25):

- Wejdźmy śmiało „przez krew Jezusa...do świątyni”. Jest to możliwe jedynie przez głęboką świadomość przebaczenia grzechu. Modlitwa w naszym życiu powinna być pozytywnym i wspierającym doświadczeniem: „Wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia”. Rozważania nad pokutą, przekonanie do tego wszystkiego, zaowocują pozytywną i nieskrępowaną wiarą.

- „Trzymajmy się niewzruszenie”. Jeśli wiara w krzyż zapisana jest w naszych umysłach, rozważajmy ją nie tylko przez kilka ulotnych chwil w niedzielę, ale często w ciągu każdego dnia. Naturalna skłonność do wahania się w naszych duchowych zmaganiach zostanie przezwyciężona przez nieustający podziw dla tego, co dokonano. Tylko trwałe rozważania nad istotą krzyża mogą, niemal w mistyczny sposób, stanowić nieustająca inspirację.

- „I baczmy jeden na drugiego w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków; Nie opuszczając wspólnych zebrań naszych...lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej wiecie, że się ten dzień przybliża”. Nauka o pokucie i powtórnym przyjściu ponownie są powiązane. Im bardziej i wyraźniej rozumiemy fakt, że wkrótce ostateczny wynik krzyża zostanie osiągnięty w rzeczywistym przyznaniu nam odkupienia, tym mocniej będziemy pobudzeni do coraz żarliwszego pragnienia dobra dla naszych braci. Jeśli wierzymy w pojednanie, w sposób naturalny będziemy pragnąć aktu łamania chleba. Nawet jeśli oznacza to zdobycie się na odwagę spotkania z tymi, z którymi raczej byśmy się nie spotykali, przynoszenie wina na spotkanie, będzie motywacją, aby powstać i służyć w ten sposób przez wieczną i osobistą prawdę krzyża.

Tak, jak płatek ucha, kciuk i wielki palec musiały być pomazane krwią barana (Kpł 8:23), tak krew Chrystusowego pojednania powinna wpłynąć na każdy aspekt naszego życia, naszego słuchania [tzn. postrzegania], naszego czynienia i chodzenia...


previous chapter previous page table of contents next page